Liceum Ogólnokształcące w Radzyniu Podlaskim kontynuuje tradycje przedwojennego gimnazjum, które zostało założone przez Panią Halinę Rudnicką (córkę dyrektora syndykatu) prawdopodobnie w 1917 roku. Szkoła funkcjonowała jako czteroletnie gimnazjum pod egidą Polskiej Macierzy Szkolnej od 1919 roku. Pierwszym dyrektorem szkoły była założycielka – Halina Rudnicka.
Po jej odejściu, w październiku 1919r., dyrektorem został Pan Wilk – prawnik i działacz PSL „Wyzwolenie”. Szkoła mieściła się wówczas w budynku Syndykatu Rolniczego przy ul. Lubelskiej, a następnie na jej potrzeby zaadoptowano parterowy dom i zajazd żydowski, gdzie obecnie znajduje się Zespół Szkół Zawodowych.
W 1930 r. szkołę przejął Sejmik Powiatowy i odtąd zaczęła ona funkcjonować pod nazwą Gimnazjum Koedukacyjne Wydziału Powiatowego Sejmiku. Znaczne fundusze na utrzymanie gimnazjum łożył znany społecznik Radzynia doktor Stanisław Sitkowski. Na podstawie kroniki szkoły z roku 1929/30 oraz relacji Zofii i Tadeusza Rossowskich ustalono, że kolejnymi dyrektorami przed II wojną światową byli: Bogusław Gutman, następnie Marian Ungeheur – doktor filozofii zm. w 1927 r., Mieczysław Sęczkowski oraz inż. Andrzej Jelonkiewicz.
Po wybuchu wojny szkoła podjęła pracę, ale jesienią zawieszono zajęcia z powodu zakazu władz niemieckich. W okresie okupacji nauczanie na poziomie gimnazjum prowadzone było w ramach tajnych kompletów. Organizowali je m.in. Aleksandra i Mieczysław Stagrowscy oraz Aleksander Książek – były dyrektor gimnazjum w Brześciu, który zginął jako żołnierz AK w Powstaniu Warszawskim.
Po wypędzeniu Niemców w 1944 r. z inicjatywy nauczycieli odbyło się zebranie mieszkańców Radzynia zainteresowanych sprawami oświaty. Wynikiem tego spotkania było podjęcie nauczania w Gimnazjum Handlowym, Mechanicznym i Ogólnym. Z powodu trudności lokalowych obie szkoły korzystały z gościnności Szkoły Podstawowej w Radzyniu, obecnie nr 1. Duże zasługi dla restytuowania gimnazjum położyli Mieczysław Stagrowski i Kazimierz Boba. W ciągu pierwszych trzech lat nauki istniejące klasy były prowadzone systemem przyspieszonym. Wymagało to dodatkowego wysiłku ze strony pracujących wówczas nauczycieli: Anny Ząbek, Zofii Petrulewicz, Antoniego Prejznera, Władysława Rygiera, Anieli Rygier, Dominika Lape, Józefa Urbana, Mieczysława Stagrowskiego.
Od września 1945 r. Prywatne Gimnazjum Ogólnokształcące Spółdzielni Oświatowej pracowało pod kierunkiem dyrektora Mieczysława Stagrowskiego.
W 1949 r. gimnazjum zostało upaństwowione, a nowym dyrektorem mianowano Jana Jabłońskiego.
W 1952 r. szkołę spotkał bolesny cios – umarł nagle ceniony profesor Antoni Prejzner, a po nim Helena Jabłońska. Odwołano również dyr. Jabłońskiego. Nowy dyrektor, Stanisław Kaczmarczyk, szybko uporał się z trudnościami kadrowymi.
W latach 1952-54 wprowadzono drugi ciąg klas. Liczba etatów nauczycielskich wzrosła z 4 do 9. Nowy rok szkolny 1954/55 otworzył ponownie dyrektor Mieczysław Stagrowski. Jednym z elementów obchodów 10-lecia szkoły było rozpoczęcie starań Rady Pedagogicznej o nadanie Liceum imienia „Manifestu Lipcowego”. Kolejny rok szkolny rozpoczął nowy dyrektor – Władysław Sekuła. Pojawiła się pilna potrzeba uruchomienia nowych oddziałów. Przeszkodą były trudności lokalowe, tym większe, że w 1956 r. utworzono Liceum dla Pracujących z osobną klasą dla oficerów Jednostki Wojskowej w Maryninie.
Mgr Rudolf Probst pełniący funkcję dyrektora od 1959 r. uzyskał w styczniu 1960 r. 1 ha ziemi przy ul. Partyzantów na lokalizację szkoły. 23 listopada 1960 r. odbyło się wmurowanie aktu erekcyjnego, a już 29 czerwca 1963 r. nastąpiło otwarcie nowego budynku liceum.
W uroczystości uczestniczył ówczesny minister oświaty Wacław Tułodziecki. Pierwszy rok szkolny w nowym budynku rozpoczął się pod nowym kierownictwem. Dyrektorem został Mieczysław Sawicki. W liceum wzrosła liczba uczniów, uruchomiono trzeci ciąg klas, urządzono pracownie przedmiotowe. W roku szkolnym 1963/64 liceum zaliczono do grupy szkół wiodących. Dzięki temu uzyskano zgodę władz oświatowych, aby – w ramach eksperymentu lubelskiego – zrealizować program astronomii w planetarium w Chorzowie.
W lutym 1964 r. szkoła otrzymała imię Manifestu Lipcowego zgodnie z wnioskiem z 1954 r.
W 1965 roku otwarto, jedyną wówczas w woj. Lubelskim, stołówkę dla uczniów prowadzoną przez Komitet Rodzicielski, a na drugim piętrze utworzono internat. W 1969 r. szkoła otrzymała sztandar. Uczniowie uzyskiwali bardzo dobre wyniki w zakresie chemii, fizyki.
W 1971 r. na 43 absolwentów zdających na studia, indeksy otrzymało 37. Aktywnie działał szczep harcerski „Węzeł”. W szkole powstał bogaty zbiór pamiątek historycznych i etnograficznych.
W 1975 r. funkcję dyrektora objął prof. Tadeusz Pastuszak. Nowy dyrektor dokończył ostatni etap zagospodarowania posesji. Dokonano znacznych zakupów pomocy szkolnych. Wiele uwagi poświęcono profilacji klas i utrzymaniu wysokiego poziomu nauczania. Np. w roku szkolnym 1977/78 czterech uczniów zostało finalistami olimpiad przedmiotowych: astronomicznej – 1 osoba, biologicznej – 2 osoby, chemicznej – 1 osoba. W roku 1981/82 z 24 uczniów klasy matematycznej 23 otrzymało indeksy! Szkołę zaliczano do najbardziej usportowionych w województwie. W tym czasie rozpoczęła owocną pracę Szkolna Komenda OHP, która pod kierunkiem prof. Józefa Szerszonowicza (zastępcy dyrektora) 11 razy zajmowała I miejsce w województwie. W latach siedemdziesiątych do kalendarza imprez szkolnych weszły ślubowania uczniów klas pierwszych i uroczyste pożegnania absolwentów.
W 1979 r. obchodzono uroczystości 35 lecia istnienia Liceum. Włączyły się do tego drużyny HSPS. Zorganizowano okolicznościowe wystawy i zaprezentowano osiągnięcia szkoły.
Rok 1980 wciągnął szkołę, grono pedagogiczne i młodzież w wir przemian. Powstało Koło Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. Na ścianach klasopracowni zawisły krzyże. Nie zaprzestano intensywnej pracy dydaktycznej. Kolejni uczniowie znaleźli się w finałach olimpiad: biologicznej (2 osoby), astronomicznej, języka rosyjskiego. Wprowadzony został czwarty ciąg klas. W czerwcu 1982 r. prof. Tadeusz Pastuszak zrezygnował z pełnienia funkcji dyrektora szkoły.
W sierpniu 1982 r. dyrektorem został Tadeusz Grzywaczewski. Utrzymano wysoki poziom nauczania. W 1983 r. Robert Reszke, uczeń prof. Teresy Ostasiewicz, został laureatem Olimpiady Literatury i Języka Polskiego, a w 1986 r. Renata Zawada, przygotowana przez prof. Jadwiga Chołopiak, zdobyła I miejsce w Olimpiadzie Biologicznej. Uczniowie szkoły zostali finalistami i laureatami olimpiad: języka rosyjskiego, wiedzy o Polsce i świecie współczesnym oraz biologii. Ministerialna kontrola w 1984 r. potwierdziła bardzo wysoki poziom nauczania języka rosyjskiego i języka polskiego. W 1984 r. z 12 absolwentów zdających na medycynę 11 otrzymało indeksy. Młodzież w ramach OHP wyjechała podczas wakacji do Berlina, Budapesztu, Czechosłowacji. Dyr. T.Grzywaczewski poświęcał dużo uwagi rozwojowi bazy. Urządzono laboratorium językowe, wzniesiono budynek gospodarczy i zaplecze wychowania fizycznego. Pojawił się piąty ciąg klas. Szkoła zaczęła odczuwać trudności lokalowe. Funkcję zastępcy dyrektora pełnił od 1983 r. mgr Tadeusz Pietras. Z powodzeniem układał coraz trudniejszy plan lekcji i bardzo sprawnie organizował każdy dzień pracy szkoły. Uczniowie często wyjeżdżali na wycieczki jedno i kilkudniowe, a w okresie ferii organizowane były obozy wypoczynkowe (wędrowne, sportowe itp.).
Przełom 1989 r. został przyjęty przez grono pedagogiczne Liceum z takim samym entuzjazmem jak przez całe społeczeństwo.
1 września 1990 r. ks. Stanisław Potapczuk rozpoczął lekcje religii. Młodzież mogła uczestniczyć w Europejskich Spotkaniach Młodych w Pradze – 1990 r., Budapeszcie – 1991 r., Wiedniu – 1992 r., Monachium – 1993 r., Paryżu – 1994 r. W 1990 r. Rada Pedagogiczna podjęła decyzję o rezygnacji z imienia „Manifestu Lipcowego”.
W 1992 r., w wyniku konkursu, dyrektorem szkoły została mgr Anna Szkutnik. Doprowadziło to do konsolidacji grona pedagogicznego. Przeprowadzono szereg remontów.
W 1994 r. zorganizowane zostały uroczyste obchody 75 -lecia Gimnazjum i Liceum. Szkoła otrzymała nowy sztandar.
W czerwcu 1995 r. w uroczystym pożegnaniu absolwentów wziął udział ksiądz biskup dr Jan Mazur – ordynariusz podlaski.
W 1996 r. po rezygnacji dyr. Anny Szkutnik, w wyniku postępowania konkursowego, dyrektorem szkoły został ponownie prof. Tadeusz Pastuszak.
W roku szkolnym 1996/97 naukę rozpoczęło 700 uczniów w 23 oddziałach (po 6 klas pierwszych, drugich i trzecich oraz 5 klas czwartych). Grono nauczycielskie stanowił 44 osobowy zespół kierowany przez dyrektora Tadeusza Pastuszaka i v-ce dyrektora Tadeusza Pietrasa. Lekcje religii prowadzili ks. Józef Kuzawiński i ks. Andrzej Żelazo. Dyrektor T. Pastuszak wprowadził w r. szk. 1996/97 nauczanie języka angielskiego. W tym samym roku szkolnym dobudowana została sala z przeznaczeniem na siłownię. Dodatkowe pomieszczenie znacznie ułatwiło organizację zajęć wychowania fizycznego w szkole w okresie jesienno – zimowym. Z inicjatywy Dyrektora Szkoły i grupy nauczycieli w r. szk. 1997/98 zostały zorganizowane klasy autorskie. Dyrektor Szkoły nawiązał współpracę z Amerykańskim Korpusem Pokoju i zatrudnił Amerykanina jako nauczyciela języka angielskiego. Rozpoczęto także owocną współpracę ze szkołą średnią w Bressuire we Francji. W ramach tej współpracy został zrealizowany projekt edukacyjny p.n. „Socrates Lingua” finansowany w znacznym stopniu ze środków Unii Europejskiej. Uczniowie naszej szkoły wielokrotnie wyjeżdżali do Francji oraz gościli młodzież i nauczycieli z Bressuire. Współpraca jest kontynuowana i w marcu 2002 r. 37 osobowa grupa młodzieży przebywała dwa tygodnie we Francji.
W latach 1999 – 2001 radykalnie zmienił się stan wyposażenia szkoły w sprzęt komputerowy. Obecnie Liceum dysponuje dwoma pracowniami informatycznymi, ciągłym dostępem do Internetu; skomputeryzowano bibliotekę i utworzono centrum multimedialne w czytelni.
W 2001 r. został przeprowadzony kapitalny remont budynku szkoły.
W 2002 r. dyrektorem szkoły został mgr Tadeusz Pietras. Utrzymano wysoki poziom nauczania. Uczniowie szkoły zostali laureatami i finalistami olimpiady filozoficznej, fizycznej, astronomicznej, teologicznej. Intensywnie rozwijała się polsko – francuska współpraca naszej szkoły z Liceum im. Simone Signoret w Bressuire. Rokrocznie uczniowie uczestniczyli w wymianie młodzieży. W maju 2004 r. z inicjatywy dyrektora szkoły zorganizowano szkolną uroczystość z okazji wstąpienia Polski do Unii Europejskiej. Przed szkołą zasadzono pamiątkowe drzewko. Dwukrotnie odbyły się Walne Zjazdy Absolwentów, po raz pierwszy w 2004 r. dla absolwentów 1944 – 1964, następnie w 2005 r. – dla tych, którzy liceum ukończyli w latach 1965 -1975.
W lutym 2005 r. z inicjatywy Szkolnego Koła Krajoznawczo – Turystycznego zorganizowano I Zimę w Mieście – imprezę skierowaną do uczniów wszystkich typów szkół w powiecie radzyńskim, która na stałe wpisała się w kalendarz ferii zimowych w liceum.
W kwietniu 2005 r. liceum złożyło hołd zmarłemu Ojcu Św. Janowi Pawłowi II. Odbyła się uroczysta akademia, której towarzyszyła wystawa fotografii poświęcona Pontyfikatowi Św. Jana Pawła II.
W listopadzie 2006 ksiądz prałat Henryk Hołoweńko – ówczesny proboszcz Parafii Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Radzyniu Podlaskim dokonał poświęcenia pracowni katechetycznej.
W styczniu 2007 roku dyrektor nawiązał współpracę międzynarodową ze Szkołą Średnią im. Akademika Joffe w Romny na Ukrainie. Uczniowie naszej szkoły wyjeżdżali na Ukrainę oraz dwukrotnie gościli młodzież i nauczycieli z Romny. Współpraca jest kontynuowana.
W kwietniu 2010 r. cała szkoła uczestniczyła w uroczystej Mszy Św. żałobnej w intencji tragicznie zmarłych w katastrofie samolotu w Smoleńsku: Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej – Lecha Kaczyńskiego i Jego Małżonki oraz innych dostojników państwowych i kościelnych, a także przedstawicieli rodzin katyńskich.
W listopadzie 2010 roku miało miejsce wydarzenie oczekiwane przez wiele pokoleń młodzieży uczącej się w liceum – otwarcie nowoczesnej hali sportowej. Uczestnikami uroczystości byli przedstawiciele władz oświatowych i samorządowych oraz cała społeczność szkolna.
Za kreatywność i efektywność w pracy dydaktyczno – wychowawczej liceum uzyskało certyfikaty „Szkoły Dobrych Praktyk” oraz „Szkoły Odkrywców Talentów” przyznawane przez Lubelskiego Kuratora Oświaty oraz Ministerstwo Edukacji Narodowej.
W latach 2009 – 2012 zrealizowany został projekt edukacyjny ARCHIMEDES współfinansowany z Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
W 2011 roku szkoła przeszła całościową ewaluację zewnętrzną – przeprowadzoną przez wizytatorów Kuratorium Oświaty w Lublinie – uzyskując 13 ocen A (najwyższy stopień spełnienia wymagania) oraz 4 oceny B (wysoki stopień spełnienia wymagania) na 17 zbadanych wymagań.
W listopadzie 2011r. Oddział Związku Sybiraków w Białej Podlaskiej przekazał liceum w stały depozyt SZTANDAR Koła Związku Sybiraków w Radzyniu Podlaskim.
W listopadzie 2011r.- staraniem mgr Ewy Grodzkiej – wicedyrektora szkoły – liceum nawiązało współpracę z Gimnazjum im. Ottona Hahna w Tuttlingen (RFN). Trzy ostatnie klasy niemieckiego gimnazjum to odpowiednik naszego liceum. Gimnazjum kończy się maturą, która uprawnia do podjęcia studiów wyższych.
W 2012 r. powstał Szkolny Klub Historyczny im. Armii Krajowej oraz Szkolne Koło CARITAS.
Od września 2013 r. dyrektorem szkoły jest mgr Ewa Grodzka. Szkoła kontynuuje piękną tradycję dydaktyczno – wychowawczą. Osiągnięcia liceum nagrodzone zostały kolejnymi tytułami i certyfikatami: Srebrna Tarcza 2014 (wg ogólnopolskiego rankingu PERSPEKTYW), Wiarygodna Szkoła 2013/2014, Szkoła w Ruchu 2013/2014, Szkoła Współpracy.
W czerwcu 2013 r. zakupiono nowoczesne komputery All-In-One do pracowni informatycznej oraz wymieniono drzwi wejściowe, posadzki w korytarzach szkolnych i instalację elektryczną na I i II piętrze. Planowane są dalsze prace modernizacyjne.
W lipcu 2013 r. we współpracy z organem prowadzącym nawiązano współpracę międzynarodową z Izraelem. Wizyta studyjna nauczycieli zaplanowana jest na czerwiec 2015 r.
W kwietniu 2015 r. odbyła się uroczystość przekazania w stały depozyt liceum SZTANDARU Koła Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Radzyniu Podlaskim.
W roku szkolnym 2014/2015 zaplanowano i podjęto działania zmierzające ku nadaniu imienia szkole. Uchwałą Rady Pedagogicznej z dnia 22 kwietnia 2015 r. oficjalną propozycją imienia, które chcemy promować wśród społeczności szkolnej z zamiarem nadania jest: I Liceum Ogólnokształcące im. Noblistów Polskich w Radzyniu Podlaskim.
